fbpx

Wat schreef de pers over VOLG ?

  • de Volkskrant 28 Mar 2024 Mobieltje als doopceel

    ★★★★ MOBIELTJE ALS DOOPCEEL

    door Annette Embrechts

    Wat doe je als je een telefoon in handen krijgt met 263 sms’jes, 3 foto’s en 2 filmpjes van de vorige eigenaar er nog op? Of het nu waar is of niet: het beginpunt voor de voorstelling VOLG van het jonge Haagse theatergroepje Firma MES is even fascinerend als actueel. Regisseur Thomas Schoots beweert een leentelefoon te hebben ontvangen waarop nog 263 sms’jes, 3 foto’s en 2 filmpjes van de vorige eigenaar stonden, ene Anouk. Samen met acteurs Roos Eijmers, Lindertje Mans en Daan van Dijsseldonk probeert Schoots te achterhalen wie deze vrouw is en welk leven ze leidt. Halverwege de speurtocht krijgen ze onenigheid over de legitimiteit van hun spionage. Moeten ze Anouk L. niet om toestemming vragen een voorstelling te maken over hun zoektocht? En wat als ze nee zegt?

    De Spaans-Nederlandse Laia Fàbregas schreef op basis van dit idee een gelaagd toneelstuk over het spanningsveld tussen privacy, nieuwsgierigheid en moderne communicatiemiddelen. Fàbregas heeft zich laten inspireren door de literaire schrijfstijl van Paul Auster, die fictie en werkeleijkheid op een ‘toevallige’, detectiveachtige wijze samenbrengt. De drie acteurs spelen zichzelf, maar kruipen ook in de huid van kunstenares Sophie, gemodelleerd naar de Franse kunstenares Sophie Calle (die vreemden in haar bed liet slapen en zich liet schaduwen door een detective). Als door een wonderlijk ‘geënsceneerd’ toeval mengt het leen van Sophie (Mans) zich  met dat van winnaar Bart (Van Dijsseldonk) uit de eerste Big Brother-serie en bankemployé Lilian (Eijmers). De vermenging wordt gevaarlijk wanneer de acteurs en deze personages daadwerkelijk Anouks leven infiltreren.

    Eijmers, Mans en Van Dijsseldonk spelen direct op het publiek. Af en toe presenteren ze een scène in nepleren fauteuils of  citeren ze uit het sms-verkeer van Anouk. Hilarisch en unheimisch is hun commentaar op Anouks liefdesleven muziekvoorkeur. Ze schakelen soepel tussen zichzelf, hun kanttekeningen en hun personages. Wel mogen ze meer jongleren met hun tempo en energie: nu krijgt elke scène ongeveer dezelfde toon en timing.

    Toch ga je vijf kwartier lang naadloos mee in hun spannende zoektocht in het leven van een doodgewone vrouw. Na afloop betrap je jezelf op de neiging thuis verder te speuren naar informatie over deze Anouk L., wier leven eigenlijk volstrekt inwisselbaar is. Zoals de stortvloed aan realityshows op televisie de grenzen oprekten van onze nieuwsgierigheid en ons gevoel voor privacy, zo maakt VOLG duidelijk dat de digitale sporen die we achterlaten minder onschuldig zijn dan we denken.

     

     

  • Algemeen Dagblad 28 Mar 2024 Op zoek naar ene Anouk

    OP ZOEK NAAR ENE ANOUK
    Voorstelling ontrafelt geheimen leentelefoon

    door Tanya van der Spek

    Eind 2010 krijgt regisseur Thomas Schoots een leentelefoon. Op deze mobiele telefoon staan 263 sms-berichten, vier foto’s en twee filmpjes van de vorige eigenaar: een zekere Anouk. Het idee voor een nieuwe voorstelling is geboren.

    De acteurs en regisseur van Firma MES gaan samen met schrijfster Laia Fàbregas op zoek naar Anouk. Via internet en in het echt. Waar woont ze? Waar werkt ze? Heeft ze een relatie? En wie is toch die Job, die ze ‘s avonds sms’t? In de voorstelling VOLG lopen fictie en werkelijkheid door elkaar.

    Nu VOLG in reprise is, bestaat opnieuw het gevaar dat iemand de echte Anouk herkent. Firma MES heeft de grenzen van de privacy opgezocht, want het lezen van andermans sms’jes is briefgeheim en dus strafbaar. Thomas Schoots: “Toch konden juristen ons niet exact vertellen hoe een eventuele rechtszaak zou kunnen verlopen. De wetgeving loopt eigenlijk continu achter de nieuwe ontwikkelingen aan. Waarom zou ik informatie van een Facebook-profiel dat niet is afgeschermd, niet mogen navertellen? En een foto heeft portretrecht maar tegelijkertijd is alles wat op internet staat van iedereen.”

    Thomas Schoots heeft de echte Anouk gevonden, maar zij weet van niets. Wat zou Schoots doen als Anouk hem zou confronteren? “Ik hoop dat ze er smakelijk om kan lachen. Ik denk ook dat wij haar ervan kunnen overtuigen dat we niet haar maar vooral ook onszelf te kijk zetten en dat het hier gaat om iets groters dan haar persoon. Wij proberen ook de tijdsgeest te vatten. Wat leeft er nu? Hoe gaan mensen nu met elkaar om? Vaak kijken oudere generaties neer op de jongere, zonder zich af te vragen hoe het zo gekomen is. Privacy betekent tegenwoordig iets heel anders dan tien jaar geleden door internet en de sociale media. Of reality tv. Wij hebben nu leerlingen in de zaal die je glazig aankijken als je praat over een tijd dat er nog geen reality tv bestond.”

    In de voorstelling VOLG zit Bart van Big Brother als personage, de eerste reality-ster ter wereld.

    Firma MES doet het erg goed: volle zalen, lovende kritieken, ruimte bij Theater aan het Spui, subsidie van de gemeente Den Haag en het boekingskantoor van Anouk en Kane. Ook trekt het gezelschap jong publiek, niet zo vanzelfsprekend in de theaterwereld maar een gevolg van het tonen van de tijdgeest. “Wij laten ook jonge schrijvers met ons meeschrijven en onze fragmentarische stijl sluit aan bij de zapcultuur van onze generatie.”

    Volgend jaar komt Firma MES met de voorstelling SCHREEUW over mensen die afgezonderd leven maar om aandacht schreeuwen. Bijvoorbeeld de ‘Damschreeuwer’ van 4 mei en makers van hysterische YouTube-filmpjes. “We onderzoeken hoe dat samenhangt met deze tijd.”

    Firma MES creëert meer opvallende projecten. Zo organiseerde zij deze zomer rondleidingen met theater door het Haagse bordeel Mayfair. “We willen wat doen met locaties waar je normaal niet zomaar binnenkomt, misschien de volgende keer de gevangenis.”

    TONEELACADEMIE
    Theater maken was al sinds zijn kindertijd de droom van Thomas Schoots. Hij zat op de Haagse jeugdtheaterschool Rabarber en regisseert, speelt, schrijft en doceert nu. Hij studeerde in 2008 af als theatermaker aan de Toneelacademie Maastricht waarvan hij ook zijn drie studiegenoten kent met wie hij Firma MES oprichtte. Als acteur is hij bekend van zijn rol in de televisieserie S1NGLE.

    Lees dit artikel hier in pdf

  • MET-K.com 28 Mar 2024 VOLG – Firma MES

    VOLG – FIRMA MES

    Aan de haal gaan met gekregen informatie. Aan de haal gaan met nieuwsgierigheid en aan de haal gaan met wat internet je geeft aan vreselijk veel persoonlijke informatie.

    Afgelopen vrijdagavond in Theater aan het Spui in Den Haag zat ik in de kleine zaal te kijken naar een ‘hip’ toneelstuk met een sober decor. Geen toeters en bellen en dingen die afleiden. Een toneelstuk dat het op middelbare scholen heel erg goed zou doen, dacht ik nog. In de internettijdperk waarin Facebook en Google niet alleen een deelfunctie, maar ook een zoekfunctie heeft, heeft het toneelstuk VOLG van Firma MES ingehaakt op een goede doelgroep en actueel thema.

    ‘Ze houdt van paarden. En ze werkt in een restaurant.’

    In het najaar van 2010 krijgt regisseur Thomas Schoots een leentelefoon. Op deze mobiele telefoon staan 263 sms-berichten, vier foto’s en twee filmpjes van de vorige eigenaar: een zekere Anouk. Samen met schrijfster Laia Fàbregas ontwikkelt Firma MES een voorstelling gebaseerd op wat zij te weten komen over Anouk. Anouk weet van niks.
    Vooral het script trok mij aan. Misschien omdat ik afknap op films of toneelstukken als het script niet goed is. Een stuk valt of staat met een goede tekst, anders kun je wel ophouden. Het script was goed. In het nagesprek vroeg iemand over de andere lagen en noemde er twee, maar ik bedacht me dat er zelfs drie waren. Het leven van Anouk wordt in een laag uitgediept; zij die een ietwat verstoorde verhouding heeft met haar moeder, een saaie relatie heeft met haar vriend Job en veel werkt in het restaurant en na haar werk houdt van stappen in kroegen waar ze een beetje foute muziek draaien. De tweede laag is Sophie van Straaten die haar mobiel gevonden heeft en helemaal geobsedeerd raakt met deze onbekende persoon en haar vriendin erin meetrekt en de laatste laag is die van de toneelspelers zelf, die tussen de bedrijven door uitleg geven over wat er precies gebeurde en hoe zij al Google-end en via Facebook meer en meer informatie verschaften over deze Anouk.

    VOLG is in reprise en nog tot en met 28 december te zien in Nederland. Ga erheen als je van ‘hip’ toneel houdt en veel wilt lachen omdat sommige scènes zo dichtbij komen of omdat het juist wat verder van je af staat.

  • Den Haag Centraal 28 Mar 2024 Firma MES speelt dwarse maar gewetensvolle komedie

    FIRMA MES SPEELT DWARSE MAAR GEWETENSVOLLE KOMEDIE

    door Eric Korsten

    Op een door je telefoonmaatschappij in bruikleen gegeven mobiele telefoon zijn sms-berichten en voicemailmededelingen van de vorige tijdelijke gebruiker blijven staan. Wat doe je? Firma MES maakte er een boeiende en bij vlagen hilarische komedie over.

    Dilemma: Stel je voor dat je in staat bent om op je scanner de ongecodeerde telefoon van je bovenbuurvrouw af te luisteren. Terwijl je dat aan het doen bent, blijkt zij in plannen te hebben om iemand iets aan te doen. Wat doe je? Ga je naspeuringen naar haar doen en schakel je hulpdiensten in? Of doe je dat niet omdat je hebt zitten afluisteren, wat immers wettelijk strafbaar is?

    A., zou ze in de zaal zitten? Zoiets weet je maar nooit. Zou ze zichzelf herkennen? Ook dat is maar zeer de vraag.

    In VOLG duikt de jonge Haagse theatergroep Firma MES in de zielenroerselen van ene Anouk. De groep portretteert haar tot in drie dimensies toe, maar weet eigenlijk niet wie zij werkelijk is of moet voorstellen. De groep schetst haar evenbeeld aan de hand van een leentelefoon waarop 263 sms-berichten, vier foto’s en twee filmpjes van haar zijn blijven staan. Waar woont ze? Waar werkt ze? Wie is haar vriend? Het gaat om een mobiel toestel, een tijd geleden onzorgvuldig beschikbaar gesteld door de telefooncompany aan de regisseur van het stuk, omdat het zijne kapot was gegaan. De groep reconstrueert Anouks leven aan de hand van de periode van drie maanden dat zij, op haar beurt, het toestel in handen heeft gehad: ‘Ze houdt van paarden. Dat weet ik vanaf het begin.’ En ze maken een flap-over waarop ze in verkorte vorm alles wat ze van haar weten noteren. Anouk blijkt naast een fervent paardenliefhebster werkzaam te zijn in een restaurant en er een relatie op na te houden met een zekere Job: ‘Hé schat, de laatste mensen zijn de deur uit, maar ik moet alles nog doen. Ben dus nog wel effe bezig helaas. Zie je straks. Kusjes.’ De naspeuringen naar Anouk leiden uiteindelijk tot een deceptie bij de drie acteurs, en gevoelens van wroeging – want in hoeverre mag je ‘zomaar’ andermans berichten uitlezen en via internet naspeuringen naar iemand doen? Afgezien van deze authentieke morele afweging die de groep tijdens het stuk maakt, is er ook een juridische kant, die zegt dat het wettelijk beschermde briefgeheim niet geschonden mag worden, ongeacht of de informatie in of op de informatiedrager in kwestie min of meer vrijelijk toegankelijk is.

    In een bij vlagen erg hilarische, goed gespeelde en geregisseerde voorstelling doet de groep gewetensvol verslag van haar zoektocht, en maakt die vol suspense en vrijwel real time aanschouwelijk, tot en met het benarde slotakkoord dat eindigt in een bijna obsessionele hang naar waarheidsvinding en een stiekeme confrontatie met de ware Anouk. Dat alles doet wat zwaarmoedig aan, maar de uitwerking die MES aan deze gewichtige en weerbarstige materie (privacybescherming!) geeft is – gelukkig – vederlicht van toon, een klank die we kennen van de eerdere voorstellingen van het gezelschap.

    Natuurlijk, er zijn de laatste tijd meer voorstellingen gemaakt over mensen die Facebookenderwijs in het leven staan en over het feit dat de huidige samenleving overloopt van louter digitale openheid en relaties. Met alle gevolgen van dien voor de eigen en de privacybescherming van anderen die zich in de nabijheid begeven. MES weet er evenwel een laag overheen te leggen die verder reikt. Het is namelijk een waar gebeurd verhaal, en A. kan dus zomaar tussen het publiek zitten. Het leidt tot zoiets als eigentijds en ‘geobjectiveerd’ theater, authentiek en met verve gebracht toneel, dat laat zien dat in iedereen in principe een monstrueuze detective schuilt. Ik bespied, dus ik ben. De alledaagse werkelijkheid, hoe fictief en virtueel op het eerste oog soms ook, op het toneel gebracht. Binnenstebuitentheater – want het theater is bij uitstek het domein van de verbeelding. Paradoxaal ook, zoiets als de ‘onmogelijke’ meting dat een neutrino zich sneller dan licht verplaatst.

  • ongeKUNSTeld 28 Mar 2024 VOLG @ Theater aan het Spui, Den Haag

    VOLG @ THEATER AAN HET SPUI, DEN HAAG

    door Eva van Sloten

    De social media zijn gevaarlijk. Facebook, Twitter, Hyves, alles wat je er schrijft kan voor eeuwig teruggevonden worden. Als je gaat solliciteren, maar ook een blind date zal nooit meer een echte BLIND date kunnen zijn. Laat staan wat anderen allemaal over je weten als je je mobiel kwijt raakt… Of leent, en daarna je gegevens vergeet te wissen. Dit overkwam Anouk. Anouk is een heel gewoon meisje, ze houdt van paarden en werkt in een restaurant. Alhoewel, ze wás een heel gewoon meisje, want nu is ze het onderwerp van een niet zo gewone toneelvoorstelling.

    Verhaal
    Voorstelling zeg ik, maar dat is eigenlijk niet het goede woord. Ze is het onderwerp geworden van een verhaal, beleefd en verteld door Firma MES. Die hebben haar namelijk maandenlang onderzocht op basis van de 263 sms’jes, 4 foto’s en 2 filmpjes die ze met haar mobieltje had nagelaten. Waanzinnig, maar ‘met al die technologie tegenwoordig’ heel goed mogelijk, en ook best wel interessant, zoals Firma MES het publiek duidelijk weet te maken, door de emoties die ze zelf tijdens hun onderzoek hadden publiekelijk te herbeleven.

    Obsessie
    Langzaam gingen ze van Anouk houden. Het houden werd een privacy-schendende obsessie, met als hoogtepunt het moment dat ze haar in real life opzoeken in het restaurant. Anouk blijkt echter heel anders dan ze hadden voorgesteld, en oprecht vertellen ze de toeschouwer over hun eerste reactie. Ahum, scheldpartij.

    “Kunst”
    Het enthousiasme van Firma MES spat ervan af, maar evengoed hun onschuld en medeleven met Anouk. Ze filosoferen uitgebreid over Anouks privé-leven (allemaal hoogst objectief, want T9-typfouten beïnvloeden niet), en sleuren haar nietsvermoedend het hokje “kunst” in. Kunst op Firma MES’ eigen manier; herkenbaar, oprecht en hilarisch.

    Meer, meer, meer!
    Het privacy-vingertje is in VOLG nergens te ontdekken. Waar sommige kunstenaars moraliseren totdat je erbij neervalt, vertelt Firma MES gewoon over Anouk, ietwat naïef en om keihard over te lachen. De wereld is zoals ze is, en daarmee eigenlijk best wel vreemd. Dat is de boodschap van VOLG, en uiterst oprecht. Aan het eind wil je méér Anouk, méér Firma MES. VOLG is een voorstelling om vaker te zien dan eens. En anders tenminste Firma MES zelf.

  • Hofstijl 06 Feb 2011 Pecha Kucha: Haagse prietpraat: de verbale dwangbuis

    PECHA KUCHA: HAAGSE PRIETPRAAT: DE VERBALE DWANGBUIS

    door Bas Gezelle

    Dat Hagenezen kunnen lullen is een feit. Een presentatie met daarin 20 dia’s van ieder 20 seconden klinkt voor velen dan ook als een verbale dwangbuis. Toch waren dit gisteravond de spelregels op al weer de 8e editie van de Haagse Pecha Kucha (Japans voor prietpraat) avond. Hagenezen en van buiten de stad waagden zich toch aan de 20 dia’s en waren voornemens om ons te inspireren met hun verhalen.

    Ook dat is deze 8e editie zeker weer gelukt. Uiteraard de een wat meer dan de ander. Zo werd ik echt overdonderd door de kleine ADHD’erige illustrator on speed Lize. Zij had zich als missie voorgenomen om zo veel mogelijk woorden in 20 seconden te proppen en dat ging haar goed af. Wat een ontzettend leuk verhaal waarin eigenlijk de bottomline was: “Doe wat je leuk vindt, in haar geval tekenen, en stel een aantal doelen. Alles is mogelijk dus deze ga je gewoon halen“. Zo is zij in een jaar van een naar schoolgaand meisje die een beetje tekent getransformeerd in een professionele illustrator met een agent.

    De vijfde presentatie waren 3 mensen van de theatergroep Firma MES. Ze vertelden dat ze heel erg geboeid zijn door het fenomeen nieuwsgierigheid. Toen een van de 3 een leentoestel kreeg van T-Mobile met daarop nog 250 smsjes, foto’s en video’s van de vorige eigenares was dat als het winnen van de jackpot. Nu hebben ze op basis van al deze smsjes, foto’s en video’s een theaterstuk gemaakt van het fictieve leven van deze Anouk. Op basis van een foto van haar woonkamer bouwen ze een decor. Geniaal.

    Mijn lachspieren maakten overuren bij de talk van de twee heren, Tim Arts en Stefan van den Boogaard, van Belgisch reclamebureau Mortierbrigade. Zij hadden alle 20 dia’s verkocht aan merken en de opbrengst hier van ging naar de Kanker Bestrijding. “Sambal bij? Nee doe mij maar een accountant van Overfei” of zo iets dergelijks. Heerlijk absurde humor.

    Verder ben ik nog vandaag Presk, wat een lekkere sound, gaan volgen op Soundcloud en heb ik het blog Ajanuka aan mijn Google Reader toegevoegd. Bekijk ook hun te gekke video voor G-Shock. Waar was trouwens James Worthy? En wat een kutsmoes van Sef om om 17:00 aan te geven dat hij niet kon komen wegens het afmixen van een EP. Durfden ze beiden de Haagse arena soms niet te betreden?

    Zet mij in ieder geval maar alvast op de lijst voor Pecha Kucha #9!

  • toneel.blog 28 Mar 2024 Op zoek naar Anouk

    OP ZOEK NAAR ANOUK

    door Suzan

    In het najaar van 2010 krijgt regisseur Thomas Schoots een leentelefoon. Op het telefoontje staan 263 sms-berichten, vier foto’s en twee filmpjes van de vorige eigenaar: een zekere Anouk. Wie is Anouk? Wat doet ze? Heeft ze een relatie? Waar houdt ze van? Samen met schrijfster Laila Fabregas maakt de Firma MES een voorstelling over wat ze te weten komen over Anouk. En Anouk? Anouk weet van niks.

    Daan van Dijsseldonk, Roos Eijmers en Lindertje Mans nemen ons mee op hun zoektocht naar Anouk. Je mag niet kijken maar je doet het toch. En hoe vaker je kijkt, hoe nieuwsgieriger je wordt. Het drietal is een speurtocht begonnen naar het leven van Anouk. Ze manouveren zichzelf voorzichtig in de randen van haar leven. Met elke nieuwe ontdekking worden ze nog nieuwsgierig. Meer, ze willen meer. Dat is de onze huidige samenleving verdacht eenvoudig: google, facebook, hyves … Je hele leven ligt op straat. Dan realiseer ik me ineens: ik ken twee Anouken. En eentje woont zelfs in Den Haag. Het zal toch niet… Het is precies die herkenbaarheid die je zo in de voorstelling trekt.

    Het is een verrassend eenvoudig gegeven en tegelijkertijd enorm intrigerend. De spelers zijn aanstekelijk in hun nieuwsgierigheid, in hun euforie als ze weer iets nieuws ontdekken. De achternaam van Anouk, de naam van haar vriendje, waar ze werkt. En toch, dit kan niet goed gaan. Of dit mag niet goed gaan. Je mag toch niet zomaar…

    In de voorstelling zijn verschillende lagen door elkaar heen geweven. Af en toe kan je de draad even kwijt zijn maar gelukkig nooit lang. Dit kwam ook ter sprake in de korte nazit na afloop van de voorstelling, dus wellicht dat daar nog aan gewerkt wordt. Aan weerszijden van het toneel lezen de spelers de smsjes van het het leentoestel voor. En zo blijken teksten van maximaal 160 soms heel poëtisch te zijn. De kleding van de spelers is truttig netje en dat is een mooie tegenstelling met hun gedrag.

    VOLG is de vierde voorstelling van het Haagse theatergezelschap Firma MES. Zij maken uitdagende voorstellingen over mensen van vlees en bloed, op zoek naar houvast in het hier en nu. De samenwerking met Laia Fabregas heeft een intrigerende en ook confronterende voorstelling opgeleverd. VOLG, wanneer nieuwsgierigheid gevaarlijk wordt. VOLG, voor nieuwsgierige kijkers . En helemaal als je Anouk heet of een Anouk kent, want je weet maar nooit.

  • Den Haag Direct 28 Mar 2024 VOLG van Firma MES: Een echte aanrader!

    VOLG VAN FIRMA MES: EEN ECHTE AANRADER!

    door Sam Hoevenaar

    Shelley Beekman en ik bezochten op 17 september de première van het toneelstuk VOLG in Theater aan het Spui. Net aangekomen en eenmaal zittend met een drankje checkte ik even mijn telefoon, Facebook en Twitter. Snel meldde ik even aan mijn vrienden, en al die andere mensen, wat ik aan het doen was. Na het zien van het toneelstuk besefte ik waar het hier mis kan gaan. VOLG is lachen om ‘’serious business’’.

    Het toneelstuk VOLG van Firma MES is grappig stuk met een serieuzere boodschap. Het verspreiden van alle informatie over jezelf via je telefoon en het internet kan tot merkwaardige situaties leiden. Bart, Lilian en Sophie vertellen het verhaal als de makers van het toneelstuk. Nadat de regisseur, Thomas Schoots, z’n telefoon kapot gaat, krijgt hij een leentoestel. Dit leentoestel bevat alle informatie van de vorige eigenaresse, Anouk. Ze lezen haar SMS’jes, bekijken haar Facebook pagina en haar Hyves fotoalbums. De groep besluit uit te pluizen wie zij is en hier een toneelstuk over te maken. Het toneelstuk VOLG. Als Sophie, gespeeld door Lindertje Mans, het toneelstuk opent krijgt het publiek meteen een duidelijk beeld van de sfeer. Sophie vertelt in een overdreven obsessieve toon wat zij al over Anouk weet. Na elk nieuw feitje dat over Anouk vertelt wordt legt ze uit hoe ze hier achter is gekomen. Ze gaat achter de microfoon staan en leest het bijpassende SMS’je voor. Later wordt zij hierin bijgestaan door Bart, gespeeld door Daan van Dijsseldonk, en Lilian gespeeld door Roos Eijmers. Zo komen ze er ook achter dat haar favoriete lied ‘Zo ver weg’ van Guus Meeuwis blijkt te zijn. De drie vinden Anouk helemaal geweldig.

    Het begin van het toneelstuk vond ik het meest hilarische gedeelte. Het publiek lacht om de belachelijke dingen die ze hebben gedaan om aan informatie over Anouk te komen. We zien de spelers discussiëren over Anouk met in gedachte het feit dat ze haar amper kennen. In een scene spelen zij een voorbeeld van hoe de situatie had kunnen lopen. Je ziet hoe Sophie totaal doordraait en alleen maar over het leven van Anouk kan praten en denken. Als ze er achter komen hoe ze in haar in levende lijven kunnen zien en spreken gaan ze er met volle enthousiasme voor. Na de ontmoeting volgt de niet voorspelbare maar toch logische clue van het verhaal. Is Anouk echt zo geweldig of blijkt ze oh zo gewoon?

    Ik vond het een heel leuk en grappig toneelstuk gespeeld door drie ontzettend goede acteurs. Mijn collega redactielid Shelley Beekmans was net zo enthousiast en bij haar woorden sluit ik mij dan ook compleet aan: “Ik vond het echt super tof! Het is echt een aanrader, voor zowel jong als oud!”

    Bekijk op www.firmames.nl de agenda, twijfel niet en maak een avond vrij voor VOLG!

  • RTV Westonline 28 Mar 2024 263 berichten, maar geen enkel seks-sms’je

    263 BERICHTEN, MAAR GEEN ENKEL SEKS-SMS’JE

    door Rob Vlastuin

    Firma MES is een nieuw Haags theatergezelschap. Ze willen zich definitief vestigen in de Hofstad vanaf 2013. Maar zitten we daar nou op te wachten? Na het zien van de première van de voorstelling VOLG zeg ik volmondig: JA!

    Wat er aan vooraf gaat. Regisseur Thomas Schoots krijgt in het najaar van 2010 een leentelefoon. In het geheugen staan 263 sms-berichten, drie foto’s en twee filmpjes opgeslagen. De vorige eigenaar is vergeten deze te verwijderen. Haar naam: een zekere Anouk. Het is het startpunt van een hilarische voorstelling: VOLG.

    Want wie is die zekere Anouk? Dankzij verschillende aanwijzingen krijgen de acteurs Daan van Dijsseldonk, Roos Eijmers en Lindertje Mans al snel een beeld. Anouk houdt van paarden. Haar vriend heet Job. Ze heeft een merkwaardige relatie met haar moeder. En ze werkt bij een restaurant. Halverwege de voorstelling lijkt een ontmoeting met Anouk in levende lijve onvermijdelijk.

    Big Brother
    Maar de talentvolle schrijfster Laia Fàbregas laat het in VOLG niet zover komen. Ze grijpt in en de acteurs en regisseur krijgen onderling ruzie. Want hoe ver mogen ze spitten in het privé-leven van Anouk? En is het strafbaar om een voorstelling op te hangen aan hun zoektocht? Een jurist moet duidelijkheid verschaffen. Het antwoord ligt voor de hand: als Anouk hier achter komt hebben ze een schadeclaim aan hun broek hangen.

    De voorstelling krijgt dan plotsklaps een hele andere wending. Zo maakt ene Bart zijn opwachting. Bart blijkt een oude bekende te zijn. Het is de winnaar van de eerste Big Brother-serie. Natuurlijk is het geen toeval dat deze reality-soap opeens wordt opgevoerd. Tot dat moment leek de zoektocht naar Anouk waarheidsgetrouw, maar is het dat ook?

    Seks SMSje
    Firma MES gaat met VOLG aan de haal met de werkelijkheid. Onze nieuwsgierigheid wordt op de proef gesteld. Hoe ver gaan we? Hoeveel willen we weten van Anouk? Hoezo privacy? Ronduit vermakelijk is de analyse van haar SMSjes. Zo komt het nieuws dat Anouk en Job uit elkaar zijn niet als een verrassing. Immers, 263 berichten, maar geen enkel seks SMSje! Geen één!

    Probleem met toneelvoorstellingen is dat het vaak alles of niets is. Het is bijna nooit iets daartussenin. En als ik heel eerlijk ben vaker niets dan alles. VOLG is een prettige uitzondering: verrassend, hilarisch en verfrissend. Het enthousiasme van alle betrokkenen levert een sprankelende voorstelling op. Het spelplezier van de acteurs spat er vanaf. Firma MES is een aanwinst voor Den Haag. Gaat zien!

  • Trouw 28 Mar 2024 Spontane duik in leven achter sms’jes op leenmobiel

    SPONTANE DUIK IN LEVEN ACHTER SMS’JES OP LEENMOBIEL

    door Hanny Alkema

    Stel: je mobiel moet gerepareerd, je krijgt een leentelefoon mee, maar vergeet na afloop de daar door jou op gepleegde sms’jes en wat niet al te wissen; en de volgende lener is een nieuwsgierige theatermaker die zich met zijn spelers in jouw bericht gaat verdiepen. Dan sta je ju mooi te kijk op het toneel, Anouk!

    Zomaar even 263 sms-berichten, vier foto’s en twee filmpjes had deze Anouk op de leentelefoon achtergelaten, toen regisseur Thomas Schoots de nieuwe tijdelijke eigenaar werd. Hij raakte geïnspireerd. Of domweg nieuwsgierig? Hoe het zij, met de acteur en twee actrices met wie hij het piepjonge Haagse theatergroepje Firma MES vormt, probeerde hij zich een beeld te vormen van zijn voorgangster en daar een voorstelling over te maken.

    Naarmate zij dieper in het leven van de onbekende doken, maakte het enthousiasme vaker plaats voor twijfel. Mocht dit wel, overschreden zij niet ontoelaatbaar grenzen van privacy? Hun zoektocht werd intussen vastgelegd door de Spaans/Nederlandse schrijfster Laia Fabregas wier romanpersonages, volgens haarzelf, ook allen bezig zijn met een zoektocht, waarbij ze doordringen in de levens van anderen.

    Fictie en non-fictie lopen dan ongemerkt in elkaar over. Hetzelfde gebeurt in VOLG. Eigen namen van de spelers worden afgewisseld met fictieve en die van Anouk en haar naaste vrienden. Als vanzelf wordt het big-brother-dilemma van de privacy zo de toneelvloer opgeschoven: wanneer speel je als acteur jezelf en wanneer een personage?

    Voor die laatste fase staat een apart lijsttoneeltje klaar en wordt de wat truttige pasteltintenkledij verwisseld voor een eigentijdsere outfit. Als veelzeggende switch van onzekerheid naar zelfontplooiing. Alsof een acteur pas iets is, als hij zich werkelijk vereenzelvigt met een personage.

    Het is een grappige wending, zoals de hele voorstelling lekker swingend en spontaan oogt. Tegelijk is het een wat gemakkelijke afmaker. Wat een heuse artistieke confrontatie had kunnen opleveren, als ze werkelijk tot het uiterste van de privé-kwestie waren gegaan met ook hun eigen ik op de pijnbank, blijft nu aan de oppervlakte hangen als toneelstukje in toneelstukje.

Bekijk meer over VOLG